آخرین یادگاری کودک شهید برای مربی تکواندویش

مادر شهید امیرعلی در توضیحات خود می‌گفت که ساختمان کاملاً کج شده بود و ما تقریباً بیش از نیم ساعت در بین آوار بودیم. در همان لحظات حتی همسر خود، رضا را صدا می‌کند و از سلامت امیرعلی و رضا مطلع می‌شود، اما چون همه‌جا تاریک بوده فقط صداها ردوبدل می‌شده است.

در نهایت مأموران آتش‌نشانی و گروه امداد، مادر شهید امیرعلی را همراه با برادر نونهال خود از ساختمان در حال تخریب خارج می‌کنند اما شهید امیرعلی و پدرش زیر آوار می‌مانند.

پیکر شهید امیرعلی امینی پس از خروج از زیر آوار توسط عموی این شهید شناسایی شده است، اما تا ساعاتی قبل متأسفانه هنوز پیکر پدر این شهید پیدا نشده و جست‌وجوها همچنان ادامه دارد.

امیرعلی متولد اسفندماه سال ۱۳۹۲ بود. او کمربند مشکی داشت و اتفاقاً از شاگردان ارشد کلاس در باشگاه ما بود. پدرش فوق‌العاده پیگیر موفقیت و رشد امیرعلی بود و همه‌جا کنار امیرعلی حضور داشت تا رشد فرزندش را ببیند.

ما صبح جمعه قرار بود تمرین مشترکی داشته باشیم تا برای انتخابی لیگ استان تهران آماده شویم که متأسفانه این رژیم کودک‌کش دوباره ذات خود را به دنیا نشان داد و دست به کودک‌کشی در سرزمین ما زد.

او علی رغم سن کمی که داشت یک کودک متدین و بااخلاق بود. شهید امیرعلی اخیراً همراه با خانواده‌اش سفری به مشهد مقدس داشتند که یک تسبیح برای من هدیه آورده بود که حالا این تسبیح تنها یادگاری این شهید عزیز برای من است.