حمله مجازی به نفیسه روشن؛ هزینه صراحت در فضای بی‌رحم شبکه‌های اجتماعی

پس از انتشار یک ویدئو از نفیسه روشن، بازیگر سینما و تلویزیون، موجی از واکنش‌های منفی و گاه تند در فضای مجازی علیه او به راه افتاد. آنچه برای برخی کاربران صرفاً یک اظهارنظر صریح بود، از سوی دیگران بهانه‌ای شد برای هجمه، قضاوت و تخریب شخصی.

صراحتی که به مذاق برخی خوش نیامد

ماجرا از انتشار صحبت‌هایی درباره مسائل اجتماعی، فرهنگی یا شخصی آغاز شد. نفیسه روشن با لحن همیشگی‌اش، روایتی از تجربه یا دیدگاه خود را به اشتراک گذاشت. اما در عرض چند ساعت، بخش‌هایی از این گفته‌ها بریده، تحریف و در فضای مجازی بازنشر شد؛ اتفاقی که زمینه‌ساز هجوم گسترده کاربران با نظرات منفی و گاه توهین‌آمیز شد.

واکنش نفیسه روشن: سکوت یا پاسخ؟

در واکنش به این حمله‌ها، روشن با انتشار پستی کوتاه در صفحه شخصی خود نوشت:

    «من آنم که هستم. نه کمتر، نه بیشتر. هر کسی را طاقت صدای حقیقت نیست.»

    این پیام، در عین کوتاهی، حاکی از ایستادگی او بر مواضعش و تلاش برای نادیده گرفتن فشارهای روانی ناشی از فضای مجازی است.

چالش همیشگی چهره‌ها با افکار عمومی

پدیده «ترند شدن به‌خاطر اظهارنظر» دیگر تازگی ندارد. هنرمندانی که حرفی غیرکلیشه‌ای می‌زنند، اغلب با هجمه‌ای از سوی کاربران مواجه می‌شوند. برخی از این حمله‌ها ریشه در سوءبرداشت‌ها، و برخی دیگر ناشی از رفتار گله‌وار کاربران در شبکه‌های اجتماعی است که بدون بررسی صحت یا زمینه، به سرعت قضاوت می‌کنند.

کاربران در دوراهی نقد یا تخریب

روشن، مانند بسیاری از چهره‌های دیگر، این بار هم قربانی فضایی شد که مرز نقد و توهین را گم کرده است. در حالی که انتقاد محترمانه یک حق اجتماعی است، اما آنچه در عمل می‌بینیم، گاهی چیزی شبیه به «دادگاه مجازی» است، آن‌هم بدون قاضی، بدون دفاع و بدون عدالت.

جمع‌بندی

نفیسه روشن در طول دو دهه فعالیت خود، هم بازیگر بوده و هم گاهی صدای بخشی از مردم. واکنش اخیر به او، فراتر از یک اختلاف سلیقه است؛ این حمله‌ها بازتابی از وضعیت آشفته گفت‌وگو و قضاوت در فضای مجازی ایران است؛ فضایی که گاهی بیش از آن‌که فرصتی برای بیان آزاد باشد، به میدانی برای تخریب شخصی و حذف صداهای متفاوت تبدیل می‌شود.